Listy starego diabła do młodego - Clive S. Levis - oprawa miękka

• Korespondencja pomiędzy starym, doświadczonym diabłem a młodym przyuczającym się do zawodu.
• Miłośnicy C.S. Lewisa znają jego umiejętność (ja bym nazwało to darem) wnikliwego dostrzegania słabości ludzkich i inteligentnego ubierania w słowa następnie bez pogardy  czy obrażania przekazywania go czytelnikom. To trójwymiarowe spoglądanie na człowieka z innej perspektywy, bo z innej przestrzeni, tej niewidzialnej dla człowieka - duchowej , pozwala zastanowić się nad jej realnością.
• W "Listach starego diabła do młodego" "piekielna ekscelencja", podsekretarz stanu w piekle, wymienia urzędowe listy ze swoim podwładnym, bratankiem, młodszym diabłem, który ma okazać swoje zdolności w służbie kusicielskiej. Za tym humorem, dowcipem, elegancją, za tą dociekliwością i przewrotnością kryją się ważne przesłania i pytania. Najważniejsze z nich to pytanie o rolę i miejsce zła w świecie stworzonym przez Boga.

Clive Staples Lewis

• Clive Staples Lewis - lub Jack - jak wolał by go nazywano, urodził się w Belfaście w Północnej Irlandii 29 listopada 1898 roku

• Jego wczesne dzieciństwo spędzane w olbrzymim domu ze spadzistym dachem, otoczone wielkim ogrodem, w którym to Jack uwielbiał się bawić z trzy lata młodszym bratem, Warniem, było szczęśliwe i beztroskie. 

• W domu znajdowała się biblioteka, w której oprócz wielu innych, tłoczyły się na półkach ulubione książki chłopca: Wyspa skarbów Stevensona i Tajemniczy ogród Burnetta. 

• Beztroski czas zakończył się nagle, kiedy w 1908 roku zachorowała poważnie jego matka i wkrótce zmarła na raka. Po jej śmierci obaj chłopcy zostali wysłani do szkoły z internatem w Anglii, którą Lewis szczerze nienawidził za surowe reguły i nieżyczliwego dyrektora. Na szczęście dla chłopca, szkołę zamknięto, a bracia wrócili do Irlandii. 

• Rok później jednak musiał pojechać tam ponownie, kontynuować naukę - tym razem już pełen pozytywnych odczuć. Jako nastolatek nauczył się kochać poezję, zwłaszcza dzieła Homera i Wergiliusza. Zainteresował się też wówczas językami nowożytnymi, doskonaląc francuski, niemiecki, włoski. 

• W 1916 roku został przyjęty na jedną z dwóch legendarnych uczelni angielskich - Uniwersytet w Oksfordzie. Mimo tego sukcesu, bez wahania zgłosił się do armii, by walczyć w okopach południowej Francji podczas pierwszej wojny światowej. 

• Po jej zakończeniu powrócił do Oksfordu, gdzie z entuzjazmem podjął studia i ukończył je z wyróżnieniem z literatury greckiej i łacińskiej, filozofii, starożytnej historii i literatury angielskiej oraz został wybrany na prestiżowe stanowisko wykładowcy Magdalen College w Oksfordzie. Pracował tam jako profesor literatury średniowiecznej i renesansu przez kolejnych 29 lat. 

• Oprócz spełniania nauczycielskich obowiązków, Lewis rozpoczął też wydawać swoje książki. Jego pierwsza publikacja The Pilgrim's Regress dotyczyła jego osobistej ekspedycji do świata wiary chrześcijańskiej. Inne prace, które powstały w tym okresie ugruntowały jego wizerunek nie tylko jako autora książek religijnych, ale też twórcy rozpraw akademickich i popularnych powieści. Wśród jego prac znajduje się "Alegoria miłości", która do dziś uważana jest doskonałe studium miłości w literaturze od średniowiecza do czasów szekspirowskich. Z kolei Z milczącej planety było pierwszą częścią trylogii fantasty, której główny bohater przypomina nieco przyjaciela Lewisa - J.R.R. Tolkiena, autora dziecięcej klasyki - Hobbita.

• Początkowo, kiedy Lewis rozpoczął pisanie książek dla dzieci, wydawcy i niektórzy z przyjaciół próbowali mu to odradzać. Sądzili, iż mogłoby to zaszkodzić jego reputacji jak twórcy poważnych rozpraw naukowych. Zwłaszcza pierwsza część "Opowieści z Narnii" była surowo krytykowana przez Tolkiena. Uważał on, iż w "Lwie, czarownicy i starej szafie" zbyt wiele elementów nie współgra, jak chociażby wszechmocny lew i złe wiedźmy, mówiące zwierzęta i dzieci? Na szczęście, Lewis nie usłuchał żadnego z tych głosów. 

• Wkrótce po wydaniu "Lwa, czarownicy i starej szafy", Lewis napisał sześć kolejnych książek z cyklu "Opowieści z Narnii", a wieńczącą serię - Ostatnią Bitwę publikując w 1956 roku. Pomimo tego, iż książki nie zdobyły początkowo uznania krytyków, to szybko spodobały się czytelnikom i popularność zyskały dzięki niesionej z ust do ust pochwale. Od tego czasu "Opowieści z Narnii" sprzedały się w liczbie ponad 100 milionów egzemplarzy i znalazły swoje miejsce pośród najbardziej ukochanych i poczytnych książek literatury dziecięcej. 

• Po ukończeniu serii, Lewis pisał dalej, poruszając tematy religijne i autobiograficzne, ale już na znacznie mniejszą skalę. Czas swój poświęcał ciężko chorej żonie, Joy Gredsham, którą poślubił w 1956 roku, a która zmarła na raka w roku 1960. 

• Po jej śmierci Lewis sam podupadł na zdrowiu i latem 1963 roku zrezygnował z posady w Cambridge. Jego śmierć, która nastąpiła w dniu zabójstwa prezydenta Kennedy'ego, 22 listopada 1963 roku i była jedynie wzmiankowana. Niemniej jednak, w pamięci czytelników na całym świecie pozostanie jako autor zachwycający i inspirujący coraz to nowe pokolenia.