SKAMIELINY NIE POWSTAWAŁY W CIĄGU MILIONÓW LAT ZAKŁADANYCH PRZEZ WYZNAWCÓW EWOLUCJONIZMU DLA WARSTW GEOLOGICZNYCH
SKAMIELINY NIE POWSTAWAŁY W CIĄGU MILIONÓW LAT ZAKŁADANYCH PRZEZ WYZNAWCÓW EWOLUCJONIZMU DLA WARSTW GEOLOGICZNYCH
Obecnie skamieliny powstają praktycznie tylko w przypadku kataklizmów z udziałem wody np. w rezultacie powodzi. Rainer Zangerl i Eugene Richardson próbowali odtworzyć proces fosylizacji. Ułożyli martwe ryby o wadze pół kg każda w mulistym dnie. Dla ochrony przed padlinożercami otoczyli je drucianą siatką. Ze zdziwieniem stwierdzili, że mimo tego zabezpieczenia – już po tygodniu prawie nic z nich nie zostało. Ich doświadczenie poświadcza, iż skamieliny mogą powstać jedynie w wyniku katastrofy szybko grzebiącej ciało w osadzie. Skamieliny istnieją na wszystkich kontynentach, co świadczy o kataklizmie o zasięgu globalnym, który pogrzebał miliardy stworzeń w kolejnych warstwach osadu. Aktualizm - oparty na przestarzałym i zdyskredytowanym w środowisku naukowym darwinizmie - zakłada coś innego, a mianowicie, że zapis kopalny powstał za sprawą wolnych procesów, jakie obecnie zachodzą w oceanach, gdy martwe cząstki ciała organizmów morskich zostają zagrzebane w osadzie. Jednakże, gdyby tak było, wówczas wśród skamielin morskich przeważałyby twarde i grube skorupy, raczej niż delikatne i kruche części ciała. Takiego wyniku oczekiwali uczeni, którzy przeprowadzili badania w tej kwestii, ale ku ich zaskoczeniu skamieliny organizmów morskich zawierają równie często delikatne i kruche części, co grube i twarde. To także świadczy, iż zapis kopalny powstał szybko. Cienka i delikatna skorupa małża znika po jego śmierci na dnie bez śladu. Jedynie twarda i gruba może przetrwać dłużej, jak wynika z przeprowadzonych doświadczeń . Tymczasem, wśród skamieniałości występują zarówno kruche i miękkie, jak i twarde i grube części ciała morskich organizmów . Dowodzi to, że jedne i drugie zostały szybko pogrzebane w osadzie, bo inaczej kruche i miękkie by nie przetrwały.
Katastrofa, która zagrzebała miliardy organizmów w osadzie była globalna i gwałtowna. Świadczą o tym skamieliny ryb, które zginęły w trakcie swojego posiłku, gdy połykały mniejszą rybę. Kilka takich skamielin zachowało się w formacjach Green River w stanie Wyoming oraz Santana w Brazylii . Innym przykładem gwałtowności potopu może być odkryta w 2011 roku w Chinach skamielina ichtiozaura. To duże stworzenie morskie zdążyło urodzić jedno małe, drugie właśnie się rodziło, a trzecie wciąż było w brzuchu matki, gdy cała rodzina została zagrzebana w sedymencie . Podobnego odkrycia dokonała polsko-mongolska ekspedycja na pustyni Gobi, gdzie znaleziono skamieliny dwóch dinozaurów: drapieżnego welociraptora i roślinożernego protoceratopsa. W jednej chwili walczyły one z sobą na śmierć i życie, a w następnej kataklizm pogrzebał je razem.
Powyższe przykłady ilustrują, że skamieliny powstały w rezultacie szybkiego zagrzebania w osadzie, do czego na światową skalę mogło dojść tylko w czasie globalnego potopu. O jego gwałtowności świadczą skamieniałości małży. Skorupa małży ma dwie połówki połączone wiązadłem. Zamyka je mięsień zwieracz, dzięki czemu mogą szybko zamknąć obie połówki w obliczu ataku drapieżnika. W przypadku śmierci naturalnej, w ciągu kilku godzin zwieracz otwiera muszlę, dzięki czemu na brzegu oceanów można znaleźć dużo muszli. Natomiast, gdy małż zostanie zagrzebany nagle, jego muszla pozostaje zamknięta. Znaleziono miliony skamieniałych małży z zamkniętymi skorupami w skałach osadowych, a nawet na stokach i szczytach górskich, które kiedyś były częścią dna morskiego, co dowodzi, że potop był kataklizmem o sile i gwałtowności, która nie ma współczesnego odpowiednika. Tak powstały miliardy skamielin. Jedynie potop wyjaśnia obecność morskich stworzeń we wszystkich warstwach geologicznych od kambru po trzeciorzęd...
[fragment z mojej nowej książki pt. "Potop i epoka lodowcowa", która ukaże się pod koniec b.r. serii książek "Sekrety Biblii"]
