W cieniu królowej Jezabel
ATALIA – według Pisma Świetego to córka Achaba, króla Izraela; żona judzkiego króla Jorama; matka Ochozjasza, króla Judy. Kobieta żądna władzy, wywierająca wpływ zarówno na rządy męża, jak i syna (2 Krl 11; 2 Krn 22,10-15).
Po niespodziewanej śmierci syna Ochozjasza, zgładziła wszystkie dzieci w rodzinie królewskiej. Poza jednym niemowlęciem Joasem. Joszeba przyrodnia siostra i żona arcykapłana Jojady ukryła dziecko przed królową. Zamordowane dzieci mogły rościć pretensje do tronu. W latach 842-836 p.n.e. Atalia sama przejęła władzę.
W żyłach Atalii żyłach płynęła krew fenicka; jako czcicielka Baala wzniosła dlań wspaniałą świątynię, ograbiając przy tym Świątynię Jerozolimską z wielu cennych przedmiotów.
