KLIMAT I GIGANTYZM PRZED POTOPEM
2025-05-30
KLIMAT I GIGANTYZM PRZED POTOPEM
Przed potopem warunki życia sprzyjały nie tylko dinozaurom, które osiągały ogromne rozmiary, ale także całej faunie i florze, mimo że nie był to już ogród Eden. Jak wyglądał klimat na ziemi przed potopem i jaki miał wpływ na rozmiary roślin i zwierząt?
Skutki grzechu: cierpienie i śmierć
Zgodnie z Biblią przed grzechem ludzie i zwierzęta nie jedli mięsa: „Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie nasienie: niech będzie dla was pokarmem! Wszystkim zaś dzikim zwierzętom i wszelkiemu ptactwu niebios, i wszelkim płazom na ziemi, w których jest tchnienie życia, daję na pokarm wszystkie rośliny” (Rdz 1:29-30).
Jak doszło do tego, że na ziemi pojawiły się drapieżne gady, w tym dinozaury, których zęby i pazury stanowiły śmiertelne zagrożenie dla innych stworzeń, skoro wszystko to, co Bóg stworzył na początku było „bardzo dobre”? Ostre zęby i silne pazury nie muszą służyć do zabijania. Na przykład, panda ma bardzo silne zęby, a karmi się bambusem. Niedźwiedzie mają wielkie kły i silne pazury, ale używają ich zwykle do jedzenia jagód i korzeni.
Dopiero, gdy pojawił się grzech, nastało cierpienie, zabijanie i śmierć (Rdz 6:11). Niektóre zwierzęta stały się drapieżne i mięsożerne. Świadczą o tym ślady po ranach na kościach odkrytych dinozaurów. Zachowały się skamieliny dwóch splecionych z sobą w walce dinozaurów: mięsożernego welociraptora z roślinożernym protoceratopsem, które zagrzebał sedyment naniesiony przez wodę. Odkryto dinozaury ze spożytymi przez nie ptakami, ssakami, a nawet innymi dinozaurami, zanim zostały zagrzebane przez osad.
Skamieniałe kości odkrytych roślinożernych dinozaurów często mają ślady po atakach drapieżników . Nie oznacza to, że roślinożerne były skazane na porażkę, skoro stanowiły 65%, a mięsożerne tylko 35% wszystkich dinozaurów . Nie zawsze drapieżne dinozaury były górą, o czym świadczy skamielina dużego ssaka, który pożarł psitakozaura, zanim został zagrzebany przez sedyment . Wiele roślinożernych dinozaurów było wyposażonych w groźne rogi, uzębione paszcze czy potężne ogony, którymi potrafiły się bronić i zadawać śmiertelne ciosy.
Inny skład powietrza?
Świat przed potopem obfitował w roślinność, do czego przyczyniał się nieco inny skład powietrza niż to, którym oddychamy obecnie. Dowodzą tego pęcherzyki powietrza zamknięte w kawałkach bursztynu. Robert Berner z Uniwersytetu Yale przeprowadził badania w próżni i stwierdził, że gdy powstawał bursztyn w powietrzu było 32% tlenu . Obecnie jest go tylko 21%, a więc o jedną trzecią mniej. Dzięki temu pterozaury mogły łatwiej unosić się w rzadszym powietrzu, mimo swej wagi i dużych skrzydeł .
W roślinach przed potopem było kilka razy więcej węgla niż obecnie . Wyższy poziom tlenu i dwutlenku węgla, a także ciśnienia powietrza skutkował korzystniejszym klimatem. Dzięki niemu ludzie, zwierzęta i rośliny mogli żyć dłużej i osiągać większe rozmiary niż obecnie . Badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Tel Awiwie oraz w Centrum Medycznym Shamir w Izraelu wykazało, że terapia tlenem hiperbarycznym pod zwiększonym ciśnieniem atmosferycznym hamuje proces starzenia komórek krwi .
Gigantyzm przed potopem
Badania prowadzone przez Alexandra Kaisera i Michaela Quinlana z Uniwersytetu Midwestern potwierdziły, że flora i fauna osiągały kiedyś większe rozmiary niż obecnie za sprawą większej ilości tlenu i ciśnienia w powietrzu . O obfitości i gigantyczności przedpotopowej roślinności świadczą grube złoża węgla. Świadczą one, że paprotniki osiągały kiedyś wiele metrów, liście paproci 2 m długości, a widłaki 30 m wysokości .
Skrzydła niektórych ważek miewały 75 cm rozpiętości . Płazy i gady osiągały ogromne rozmiary . Na przykład, botanik Hugh Falconer odkrył skamielinę żółwia (Colossochelys Atlas), którego skorupa miała 4,5 x 6 m, czyli rozmiar dwóch ciężarówek. Szczątki tytanicznego węża odkryte w kopalni węgla w Kolumbii (na zdjęciu jego rekonstrukcja) świadczą, że miał tonę wagi, 1 m grubości, 15 m długości, a jego czaszka mierzyła 1,5 m. Większe rozmiary miały też niedźwiedzie, renifery, żyrafy, wielbłądy czy słonie.
Podaje to w wątpliwość teorię ewolucji, gdyż według niej, gabaryty zwierzęcia zwiększają się, gdy ewoluuje w bardziej złożoną formę. Tymczasem, dzisiejsze ssaki i gady są mniejsze od prehistorycznych. Gigantyczne rozmiary szły zapewne w parze z długowiecznością. Świadczą o niej kolosalne rozmiary gadów, w tym dinozaurów, które zapewne żyły długo, aby je osiągnąć, jako że gady rosną tak długo, jak żyją. O długowieczności przed potopem świadczą też genealogie patriarchów w Księdze Rodzaju (Rdz 5:1-31), czemu poświadczają tacy starożytni badacze, jak Hestiajos z Perintu, Mochos Fenicki, Hezjod, Hekatajos, Hellenik, Akusialaos, Eforos i Mikołaj z Damaszku .
Czynniki sprzyjające gigantyzmowi i długowieczności
Główną przyczyną większych rozmiarów i długowieczności przed potopem były lepsze geny i mniejsza liczba mutacji niż obecnie. Następnym powodem było nieskażone środowisko i zdrowszy pokarm. Kolejnym czynnikiem był wspomniany wyżej wyższy poziom tlenu i dwutlenku węgla, przyczyniający się do umiarkowanego klimatu na całym obliczu ziemi .
Korzystny wpływ miało silniejsze pole magnetyczne, które chroni życie przed szkodliwym promieniowaniem kosmicznym . Z pomiarów wynika, że ziemskie pole magnetyczne słabnie o 50% co 1400 lat . Oznacza to, że przed potopem było ono znacznie silniejsze, a zatem blokowało dużo więcej promieni kosmicznych niż obecnie . W rezultacie ludzie i zwierzęta żyli wielokrotnie dłużej niż obecnie, co potwierdzają biblijne genealogie (Rdz 5:1-31).
Geofizyk John Baumgardner z laboratorium w Los Alamos wysunął tezę, że atmosfera okołoziemska była przed potopem grubsza i zawierała więcej pary wodnej niż obecnie. Dzięki temu klimat był cieplejszy na całej ziemi, o czym świadczy tropikalna flora i fauna, której ślady zachowały się w złożach węgla i pod lodem na biegunach. Ta ochronna warstwa uległa zapewne uszkodzeniu na początku potopu, gdy spękała skorupa ziemska i „wytrysnęły źródła wielkiej otchłani” (Rdz 7:11). Brak opisanych wyżej warunków przyczynił się między innymi do skrócenia życia na ziemi po potopie.
[fragment książki: Alfred Palla, "Dinozaury i giganci", która ukaże się w tym roku]
