BIBLIA WYPRZEDZIŁA NAUKĘ... także w sprawie wieprzowiny
BIBLIA WYPRZEDZIŁA NAUKĘ... także w sprawie wieprzowiny
ŚWINIA:
- Jem własne lub czyjeś odchody, które dzięki mojemu szybkiemu metabolizmowi mogą wylądować na Twoim talerzu.
- Jadam własne potomstwo, gdy jest słabe i chore.
- Zjem zwłoki martwego człowieka czy psa.
- Zeżrę szczura, a nawet jadowitego węża, bo jego jad trafia prosto do moich komórek tłuszczowych, a potem na Twój talerz.
- Pasożyty i robaki w moim ciele są tak silne, że prawie niemożliwe jest zabić je wszystkie podczas gotowania czy smażenia mojego mięsa.
- Stwórca ostrzegł Cię w Biblii, abyś mnie nie jadł, a nawet nie dotykał mojej padliny (Kpł 11; Pwt 14:8).
- Czy Jezus oczyścił wieprzowinę i dopuścił do Twojej diety?
Gdy [Jezus] przybył na drugi brzeg do kraju Gadareńczyków, wybiegli Mu naprzeciw dwaj opętani, którzy wyszli z grobów, bardzo dzicy, tak że nikt nie mógł przejść tą drogą. Zaczęli krzyczeć:
– Czego chcesz od nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?
A opodal nich pasła się duża trzoda świń. Złe duchy prosiły Go:
– Jeżeli nas wyrzucasz, to poślij nas w tę trzodę świń!
Rzekł do nich Jezus:
– Idźcie!
Wyszły więc i weszły w świnie. I naraz cała trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i zginęła w falach.
(Mt 8:28-32).
Tych świń było dwa tysiące (Mk 5:13). Jezus, który kazał pozbierać okruchy z chlebów zjedzonych przez swoich słuchaczy, zgodził się na śmierć 2000 świń, które wykarmiłyby dziesiątki tysięcy osób! Dlaczego?
Wieprzowina zalicza się do gatunków mięsa, które Bóg zakazał ludziom spożywać (Kpł 11; Pwt 14:8). Po co w Bóg stworzył świnię, skoro nie można jeść jej mięsa? Odpowiedzmy pytaniem: Czy wszystko, co kupujemy do domu, służy do jedzenia? Odkurzacz nie jest do jedzenia, choć jest w domu. Wieprz jest takim biologicznym „odkurzaczem”. Pochłonie wszystko.
Spożywanie wieprzowiny nieraz prowadzi do chorób pasożytniczych, takich jak chociażby włośnica. Niekorzystne jest także to, że są hodowcy, którzy karmią świnie nawozem i padliną, zaś szybki metabolizm tego zwierzęcia sprawia, że to co zżarła przed zgonem może być przerobione na mięso i wylądować na Twoim talerzu. Świnie prawie nie przestają jeść, dlatego ich kwasy żołądkowe nie mogą przetworzyć dokładnie wszystkiego. W rezultacie, mnóstwo pasożytów, bakterii, wirusów, toksyn przenika z wieprzowiną do żołądka konsumenta.
Franz Binder i Josef Wahler w cytowanej już książce, tak napisali na temat hodowli świń: "Chorobą szeroko rozpowszechnioną wśród świń jest tzw. świński pomór, a jego wystąpienie zmusza hodowców do dokonywania ubojów sanitarnych.
Wprawdzie sam wirus wywołujący go jest dla człowieka niegroźny, jednak toksyny wytwarzane w trakcie przemiany materii nie są obojętne dla naszego zdrowia. A dostają się one do naszego organizmu wraz z mięsem wieprzowym, jeśli świnia zostanie ubita przed wystąpieniem pełnych objawów choroby. Toksyny te zawarte są w mięsie „normalnych” świń. Współczesny tucz prowadzony na wielką skalę dodaje do nich jeszcze inne substancje: hormony przyśpieszające wzrost, antybiotyki oraz sulfonamidy. Dodawanie tych ostatnich jest koniecznością, hormony dodaje się ze względu na opłacalność, zaś antybiotyki, aby zapobiec rozprzestrzenianiu chorób. Musimy zdać sobie sprawę z tego, że tucz świń odbywa się w wysoce niehumanitarny sposób. Zwierzęta stłoczone są na niewielkiej przestrzeni i przez pół roku – od urodzenia do wrót rzeźni – praktycznie nie widzą światła dziennego. Ich wzrost nie może być niczym zakłócony. Świniom, które wbrew pozorom są zwierzętami bardzo wrażliwymi, podaje się betablokery mające zapobiegać zawałom serca oraz silne środki uspokajające. Tylko tak chronicznie chore góry żywego mięsa są w stanie przeżyć transport do rzeźni. Hodowców mało interesuje zdrowie konsumentów, dbają przede wszystkim o własne profity...
Jako ponurą ciekawostkę można podać, że drapieżnikom z cyrków i ogrodów zoologicznych nie wolno podawać do jedzenia wieprzowiny ze względów zdrowotnych. Jak widać istnieje większa troska o zdrowie zwierząt służących rozrywce niż o nasze własne."
[fragment mojej książki pt. "Niewidzialna wojna o Twoje życie"
Alfred J. Palla
