Nowy Testament Przekładzie Odzyskiwania

Nowy przekład z oryginału greckiego, wydanie drugie

• Podstawą tłumaczenia jest tekst grecki Nestle-Alanda według Novum Testamentum Graece (wyd. 26).

Każda księga poprzedzona szczegółowym planem objaśniającym jej duchowe znaczenie

• Temat podany na początku każdej księgi oraz jej plan opierają się na faktach historycznych i wyrażają duchowe znaczenie w niej zawarte.

Całość opatrzona dużą liczbą przypisów, odsyłaczy, wykresów i map

• Ponad 9 tysięcy przypisów podkreślających objawienie prawdy, duchowe światło i zaopatrzenie w życie

Przypisy kładą raczej nacisk na objawienie prawdy, światło duchowe i zaopatrzenie w życie niż na historię, geografię czy też postaci.

• Ponad 13 tysięcy odsyłaczy do innych wersetów biblijnych, nie tylko podobnie sformułowanych, lecz również nawiązujących do tego samego znaczenia duchowego

Odsyłacze odnoszą nie tylko do innych wersetów, zawierających te same wyrażenia oraz fakty, lecz także do innych kwestii, związanych z duchowym objawieniem zawartym w boskim Słowie.

• Wykresy przedstawiające ważne prawdy i mapki nowotestamentowych krain geograficznych

FRAGMENTY PRZEKŁADU

EWANGELIA MATEUSZA, ROZDZIAŁ 1

1 ^aRodowód ¹Jezusa ^2bChrystusa, ^3csyna Dawida, ^4dsyna Abrahama:

1¹ Jezus to pierwsze i ostatnie imię w Nowym Testamencie (Obj 22:21), co dowodzi, że Jezus Chrystus jest tematem i treścią Nowego Testamentu.

Biblia jest księgą życia. Życiem tym jest żywa osoba — cudowny, wszechzawierający Chrystus. Stary Testament ukazuje w typach i proroctwach portret tej wspaniałej osoby — Tego, który nadchodzi. Obecnie, w Nowym Testamencie, ta wspaniała osoba już przyszła. Pierwsza stronica Nowego Testamentu poleca ją nam, zapoznając nas z jej rodowodem. Rodowód ten można uznać za streszczenie Starego Testamentu, który sam w sobie stanowi szczegółowy rodowód Chrystusa. Aby zrozumieć rodowód podany u Mateusza, musimy prześledzić początek i rozwój każdego wydarzenia.

Chrystus, wspaniałe centrum całej Biblii, jest wszechzawierający — ma rozliczne aspekty. Nowy Testament rozpoczyna się od przedstawienia czterech życiorysów. Każdy z nich obrazuje jeden główny aspekt wszechzawierającego Chrystusa. Ewangelia Mateusza składa świadectwo o tym, że jest On Królem, Bożym Chrystusem, zapowiadanym w proroctwach Starego Testamentu, który sprowadza na ziemię królestwo niebios. Ewangelia Marka opowiada o tym, że jest On Bożym Sługą, trudzącym się wiernie dla Boga. Przekaz Marka jest niezwykle prosty, sługa bowiem nie zasługuje na szczegółową relację. Ewangelia Łukasza ukazuje w szczegółach to, że był On jedynym właściwym i normalnym człowiekiem, jaki kiedykolwiek żył na ziemi, dzięki czemu jest Zbawicielem ludzkości. Ewangelia Jana ujawnia, że jest On Synem Bożym, samym Bogiem, który jest życiem dla ludu Bożego. Spośród czterech Ewangelii rodowód zawierają Ewangelie: Mateusza i Łukasza, u Marka zaś ani u Jana go nie ma. Aby poświadczyć, że Jezus jest Królem, Bożym Chrystusem, zapowiadanym w proroctwach Starego Testamentu, Mateusz przedstawia nam Jego przodków i Jego królewski status, wykazując w ten sposób, że jest On prawowitym następcą tronu Dawida. Aby dowieść, że Jezus jest właściwym i normalnym człowiekiem, Łukasz przedstawia poprzedzające Go pokolenia, poświadczając w ten sposób, że może On być Zbawicielem ludzkości. Ponieważ Marek podaje relację o słudze, nie musi informować o Jego pochodzeniu. Jan również nie musi podawać Jego ludzkiego rodowodu, by ujawnić, że Jezus to sam Bóg. Zamiast tego obwieszcza, że jako Słowo Boże jest On samym Bogiem na początku.

EWANGELIA JANA, ROZDZIAŁ 1

I. Wcielone wieczne Słowo przychodzi,
aby wnieść Boga w człowieka
1:1 — 13:38

A. Wprowadzenie do życia i budowli
1:1–51

1. Słowo w wieczności przeszłej, które było Bogiem,
poprzez stworzenie przychodzi jako życie i światło,
by zrodzić dzieci Boga
w. 1–13

1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo.
2 Ono było na początku u Boga.
3 Wszystko przez Nie powstało, a w oddzieleniu od Niego nic nie powstało, co powstało.
4 W Nim było życie, a życie było światłem ludzi.
5 A światło w ciemności świeci i ciemność go nie pokonała.
6 Pojawił się człowiek posłany od Boga — na imię mu było Jan.
7 Przyszedł on na świadectwo, by zaświadczyć o świetle, aby wszyscy przez niego uwierzyli.
8 On nie był światłem, lecz przyszedł, by zaświadczyć o świetle.
9 To było prawdziwe światło, przychodzące na świat, które oświeca każdego człowieka.
10 Był na świecie i świat przez Niego powstał, ale świat Go nie poznał.
11 Przyszedł do swojej własności, ale swoi Go nie przyjęli.
12 Lecz wszystkim tym, którzy Go przyjęli, dał władzę, aby się stali dziećmi Boga, tym, którzy wierzą w Jego imię,
13 Którzy ani z krwi, ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga zostali zrodzeni.

2. Słowo, mając pełnię łaski oraz rzeczywistość,
staje się ciałem, by oznajmić Boga w jednorodzonym Synu Boga
w. 14–18

14 A Słowo stało się ciałem i zaprzybytkowało wśród nas (i oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę jako Jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i rzeczywistości.
15 Jan świadczył o Nim i wołał: On był tym, o którym powiedziałem: Ten, który idzie za mną, znalazł się przede mną, gdyż był wcześniej ode mnie.
16 Bo z Jego pełni my wszyscy otrzymaliśmy, i to łaskę za łaską.
17 Bo prawo zostało dane poprzez Mojżesza; łaska i rzeczywistość przyszły przez Jezusa Chrystusa.
18 Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca — On Go oznajmił.

3. Jezus — Baranek Boga
wraz z Duchem Świętym — gołębicą
czynią wierzących kamieniami na budowę domu Boga
z Syna Człowieka
jako materiału budowlanego
w. 19–51

a. Religia poszukuje wielkiego przywódcy
w. 19–28

19 A to jest świadectwo Jana, kiedy Żydzi posłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów, aby go zapytali: Kim ty jesteś?
20 On wyznał i nie wyparł się, i wyznał: Ja nie jestem Chrystusem.
21 Zapytali go: Cóż więc? Czy jesteś Eliaszem? A on powiedział: Nie jestem. Czy jesteś tym obiecanym Prorokiem? Odpowiedział: Nie.
22 Rzekli mu więc: Kim jesteś, abyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas posłali? Co sam o sobie mówisz?
23 Powiedział: Jestem głosem „wołającego na pustyni: Wyprostujcie drogę Pana!”, jak powiedział prorok Izajasz.
24 A ci, którzy byli posłani, byli spośród faryzeuszy.
25 I zapytali go, mówiąc do niego: Dlaczego więc chrzcisz, jeśli nie jesteś Chrystusem ani Eliaszem, ani tym obiecanym Prorokiem?
26 Jan odpowiedział im, mówiąc: Ja chrzczę w wodzie, lecz pośród was stoi Ktoś, kogo wy nie znacie —
27 Ten, który idzie za mną, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemienia u Jego sandała.
28 Miało to miejsce w Betanii, za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.

b. Jezus przedstawiony jako Baranek z gołębicą
w. 29–34

29 Następnego dnia zobaczył przychodzącego do niego Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boga, który zabiera grzech świata!
30 On jest Tym, o którym powiedziałem: Za mną idzie mężczyzna, który znalazł się przede mną, gdyż był wcześniej ode mnie.
31 I ja Go nie znałem, ale dlatego przyszedłem i chrzciłem w wodzie, aby został On ujawniony Izraelowi.
32 Jan zaświadczył też, mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego jako gołębica z nieba; i pozostał na Nim.
33 I ja Go nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił w wodzie — On mi powiedział: Gdy ujrzysz, że na kogoś zstępuje Duch i pozostaje na Nim, wiedz, że On jest Tym, który chrzci w Duchu Świętym.
34 I zobaczyłem, i zaświadczyłem, że to jest Syn Boga.

c. Zrodzenie kamieni na Bożą budowlę
w. 35–51

35 Następnego dnia ponownie stał Jan i dwóch z jego uczniów,
36 I spoglądając na idącego Jezusa, powiedział: Oto Baranek Boga!
37 A ci dwaj uczniowie usłyszeli, jak to mówił, i poszli za Jezusem.
38 Jezus zaś odwrócił się i widząc, że za Nim idą, rzekł do nich: Czego szukacie? A oni Mu powiedzieli: Rabbi (co w tłumaczeniu znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz?
39 Rzekł im: Chodźcie, a zobaczycie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i pozostali u Niego tego dnia; było to około dziesiątej godziny.
40 Jednym z tych dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra.
41 Znalazł on najpierw swego brata Szymona i powiedział do niego: Znaleźliśmy Mesjasza (co w tłumaczeniu znaczy: Chrystusa).
42 I zaprowadził go do Jezusa. Jezus spojrzał na niego i rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazwany Kefas (co się tłumaczy: Piotr).
43 Następnego dnia chciał pójść do Galilei i znalazł Filipa. I rzekł do niego Jezus: Pójdź za Mną.
44 Filip zaś był z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra.
45 Filip znalazł Natanaela i powiedział do niego: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w prawie i prorocy — Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu.
46 A Natanael rzekł do niego: Czy z Nazaretu może być coś dobrego? Powiedział mu Filip: Chodź i zobacz.
47 Jezus zobaczył Natanaela idącego do Niego i rzekł o nim: Oto prawdziwie Izraelita, w którym nie ma podstępu.
48 Powiedział Mu Natanael: Skąd mnie znasz? Jezus, odpowiadając, rzekł do niego: Zanim Filip cię zawołał, kiedy byłeś pod figowcem, widziałem cię.
49 Odpowiedział Mu Natanael: Rabbi, Ty jesteś Synem Boga; Ty jesteś Królem Izraela.
50 Jezus, odpowiadając, rzekł do niego: Czy wierzysz, ponieważ ci powiedziałem, że cię widziałem pod figowcem? Zobaczysz rzeczy większe niż te.
51 I rzekł do niego: Zaprawdę, zaprawdę, mówię wam: zobaczycie niebo otwarte i aniołów Boga wstępujących i zstępujących po Synu Człowieka.